woning k·r

Gezien de ligging tussen de bomen, hebben we bij dit project specifiek aandacht besteed aan de regenwaterafvoer. Om het onderhoud te vereenvoudigen, haalden we inspiratie bij het principe van de mansardedaken. Dat betekent dat we aan de zijde van het binnenplein de dakbedekking over een stuk van de gevel doortrokken tot net boven de ramen. Daar bevindt zich de goot, die zo makkelijker te bereiken is. Aan de zijde van het water trokken we het materiaal over de gevel helemaal tot beneden door. Geen klassieke goot, dus, maar wel een drainagebuis om het regenwater op te vangen.

Conform de stedenbouwkundige uitgangspunten zochten we naar een materiaal dat gebruikt kon worden voor gevel en dak. We gingen voor grijze natuurleien die geplaatst werden volgens het 'wild verband'. Om de soberheid te maximaliseren was een fijne detaillering vereist aan de ramen, de overgang van gevel naar dak enzovoort. We verwijzen onder andere naar het Deense Ribe. Zonder goot werken zorgt er niet alleen voor dat het volume strakker wordt en soberder leest, maar biedt ook een praktisch voordeel voor het onderhoud.

De minimale volume-uitbreidingen beperken zich tot het verbindingsvolume (aan de zijde van het binnenplein), de twee kleine aanbouwen van de buur aan de oostzijde (aan de zijde van het binnenplein en aan de waterzijde) en de buitenschil. Door de bestaande volumes te behouden kan de woning, die vooral naar het binnenplein gericht is, aan de waterkant vrij afgesloten blijven.